متخصصان سلامت دیجیتال در این خصوص بحث می‌کنند که چطور فناوری می‌تواند در هر موقعیت، از کمک به پناهندگان تا ارائه مشاوره در ماشین‌های خودران کمک کند.
سوال بزرگ بعدی در سلامت دیجیتال این است که چطور ساعت 25ام در روز را که توسط اتوموبیل‌های خودران ساخته می‌شود قابل‌استفاده کنیم؟
“فلایینگ‌هلث” بههمراه غول خودروسازی آلمانی “آئودی” برای دستیابی به سلامت خودرویی باهم کار می‌کنند.
تخقیقات آن‌ها در زمینه ارائه مراقبت برای پیشگیری استرس، دیابت‌ها و بارداری در اتومبیل‌های خودران است.
اروپایی‌ها تقریبا 3ونیم سال از عمر خود را در اتومبیل مشغول رانندگی هستند و این یک حوزه کسب‌وکار کاملا جدید محسوب می‌شود. هر کسی که در زمینه سلامت دیجیتال فعالیت می‌کند؛ به‌دنبال آن است که چطور آن‌را وارد خودروها کند.
اتومبیل مانند یک مطب برای ملاقات حضوری با پزشک می‌ماند. بنابراین از نظر حریم خصوصی داده‌ها نیز کاملا امن می‌باشد.
در آلمان سالانه 600میلیون قرارداد بین پزشک و بیمار بسته می‌شود. حتی اگر 10درصد این مشاوره‌ها به‌صورت آنلاین ارائه شود؛ در این صورت بازاری به اندازه 60میلیون قرارداد به اندازه کافی جذاب خواهد بود.
سلامت مهاجران
تقریبا 200میلیون مهاجر در سراسر دنیا وجود دارد و تغییر شرایط آب‌وهوا می‌تواند به‌طور بالقوه باعث مصیبت‌هایی طی سال‌های آینده شود که آمار مهاجرت را بالا خواهد برد.
سلامت دیجیتال باید جلو بیاید و راه‌حل‌هایی برای پیشگیری، تشخیص و از همه مهم‌تر پیگیری (فالو-آپ) سلامتی تمام این مهاجران و پناهجویان ارائه کند.
به‌همین خاطر ایده UniversalDoctor برای غلبه بر موانع و مشکلات مربوط به زبان مهاجران شکل گرفت.
این شرکت به‌عنوان یک اَپ ترجمه شروع به کار کرد؛ اما آهسته به‌سمت توسعه دیگر ابزارهای دیجیتالی برای همکاری با سلامت جهانی رفت.
پزشک جهانی با مدرسه پزشکی لندن و سازمان بهداشت جهانی (WHO) در ساخت برنامه‌هایی برای سلامت روان؛ مراقبت تسکینی و بیماری‌هایی که از آن‌ها عفلت شده همکاری داشته است.
آخرین ابتکار این شرکت “Chatbot4Globalhealth” نام دارد که به مهاجران اجازه می‌دهد برای دسترسی به طلاعات سوال‌های خود را بپرسند.
یکی از چالش‌های سلامت دیجیتال، پیدا کردن راه‌حل برای مهاجران به‌منظور دسترسی به ثبت‌های پزشکی آن‌ها از کشورشان است. بی‌شک حمل ثبت‌های پزشکی از یک مکان به مکانی دیگر دردسر بزرگی است. با این حال به‌نظر می‌رسد قابلیت همکاری در این زمینه کارگشاه باشد.
هیچ بیماری عقب نمی‌ماند.
وقتی درمورد بیماری روانی صحبت می‌کنیم؛ یک نسخه برای همه پاسخگو نیست. همینطور هیچ کدام از این فرضیه‌ها که افراد جوان می‌توانند از فناوری استفاده کنند و افراد مسن خیر.
یکی از مزایای فناوری این است که افراد درمورد علائم‌شان با یک کامپیوتر صادق‌ترند. چون در این حالت از زمانی‌که به یک پزشک توضیحات داده می‌شود مسئله کم‌تر شخصی به‌نظر می‌رسد. در هر صورت مزایا و معایبی درمورد صحبت کردن یک ماشین با یک انسان هم وجود دارد.
اگر فناوری به‌درستی به‌کار رود؛ ظرفیت ارائه مزایای سلامت روان بالقوه‌ای در آن وجود خواهد داشت. به‌عنوان مثال: شرکت اسکاندیناوی No Isolation راه‌حلی را ارائه می‌دهد که به کودکان با بیماری طولانی‌مدت اجازه می‌دهد در مدرسه از طریق یک برنامه مشارکت کنند؛ درحالی که یک ربات جای آن‌ها را روی نیمکت پر کرده است.